Door Fons van den Broek
De Witte Wolf is op verschillende manieren onderdeel van het Wolvenplein. We willen er wonen en we willen dat met elkaar. Maar er is ook een maatschappelijke opdracht: bijdragen aan beheer en programmering van de buurt/culturele ruimte, medegebruiker van een prachtig bolwerk aan de singel, hoeder en beschermer zijn van erfgoed, en gastvrijheid uitdragen. We willen van het Wolvenplein een publieke locatie maken, een monument om te zien en te beleven, toegankelijk voor anderen: mensen uit de buurt, uit de stad, uit het land.
Daar ging het symposium over: Hoe zorg je voor een gastvrije uitstraling, hoe maak je dat mensen zich welkom voelen, en hoe creëer je een interieur dat uitdrukking geeft aan gastvrijheid, maar ook herinnert aan de geschiedenis van het gebouw?
We nodigden sprekers uit die een relatie hebben of hadden met het gebouw.
- Ronald Stenvert, architectuur- en bouwhistoricus, hij deed onderzoek naar de cultuurhistorische waarden van het gevangeniscomplex.
- Wilma Duitscher, medeoprichter van De Witte Wolf en zeer betrokken bij buurtontwikkeling. Wat zijn de wensen voor toekomstig gebruik?
- Marc van Roosmalen, expert monumentaal vastgoed en herbestemming en architect van de vorige verbouwing in 2000: hoe kan een interieurontwerp de historie voelbaar houden en bijdragen aan een gastvrije sfeer?
- Joep van As, architect/partner bij Bierman Henket, architect van de aanstaande verbouwing met een ideeënschets voor het toekomstig interieur.
Dagvoorzitter was Susan Rietveld, voorzitter Stadsdorp Wolvenburg.
Belangrijke aanwezigen waren de nieuwe eigenaren van het gebouw Abbe Plijnaar en Tim Jansen, de jongens achter het plan ‘’Levenslang genieten”. 64 mensen woonden het symposium bij, waaronder uiteraard ook leden van de Witte Wolf.
Voorzichtige conclusies en aanbevelingen, te destilleren uit het symposium
1. Een open en uitnodigend Wolvenplein verbindt binnen- en buitenwereld. Als je nadenkt over
gastvrijheid van het gebouw, denk je ook na over de aansluiting van buiten naar binnen; de toegankelijkheid van de hoven staat in relatie met het de openheid van het interieur en het
ontwerp daarvan.
2. Een Gastvrije Gevangenis is publiek toegankelijk, mensen kunnen er binnenkomen en rondgeleid worden om geschiedenis te ervaren. Dat betekent dat het nieuwe ontwerp van de gevangenis beleving en ervaring stimuleert. Een gastvrije sfeer uitstalen in verbinding met de herinnering van het gesloten verleden. Durven we die confrontatie vorm te geven?
3. Het bolwerk wordt teruggegeven aan de stad. Een goed ontworpen en gekozen interieur draagt bij aan de aantrekkingskracht van het monument. Ook het nieuwe gebruik is geschiedenis van de toekomst: het gebouw beweegt mee met de tijd, verbouwing en inrichting zijn daar uitdrukking van.
Hier lees je een uitgebreider verslag van het symposium. (https://issuu.com/wolvenburg/docs/wolvenburg_symposium_gastvrije_gevangenis_versla)
